σπονδυλόπτωση

και σπονδυλοπτωσία, η, Ν

ιατρ. ελάττωση τού ύψους τού σπονδυλικού σώματος, η οποία οφείλεται σε τραυματική ή φλεγμονώδη εξεργασία.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. spondyloptosis (< σπόνδυλος + πτώση)].